Haftalar Sonra

Haftalar sonra yine ağladım onun için. İlk defa ağladım uzun süreden sonra, onsuzluğun ilk gününden beri, ilk defa. İçimde biriktirdiğim her şeyi kustum bugün. Gözpınarlarım cesur olduğu gibi gözyaşlarımda dürüsttü bugün, hiç kurumadan aktılar. Canım yandı. Hiç yanmadığı kadar canım yandı bugün. En çok onu istedim yanımda ve en çok ona uzak kaldım. Yanımda olmasını istediğim kadar kaybettim. Yolumu bulamadım. Ona yine gidemedim. Gurur diyeceksiniz belki ama değildi, bu bildiğin inançsızlıktı. Ben yıllardır güvendiğim göğüsünde büyüdüğüm o adama artık inanmıyordum. İnandırmak yine onun elindeydi, ama oda inandırmıyordu. Bense yine kırılmaktan incinmekten korkuyordum. Kızgınlığım geçmişti de ben kırgınlıklarıma çare bulamıyordum.Toplayıp bir araya getiremiyordum, ya bi parçam, ya öteki yarım ya da eksilen yanım ondaydı. Eksikti sonuç itibariyle ve onsuz tamamlanmıyordu. İkimizde inançsızdık bu aşka. Yıllardır hiç zorlanmadan yürüttüğümüz aşkı artık itmeye halimiz yoktu bizim. Aslında ikimizinde bildiği bir şey vardı ki, biz elele tutuştuğumuz zaman aşkımız kendiliğinden yürüyordu. Ama bizim elele tutuşmaya cesaretimiz yoktu artık. Şöyle geriye bakıp düşündüğümüzde birbirimizi yorduğumuz da söylenemezdi aslında. Sevgimiz zararsız olduğu gibi kusursuzdu, kusursuz olduğu gibi yaşamaya değer. Yazmakta en çok zorluk çektiğim şeyde buydu amk; Bizim sevgimiz. Belki en içten belki en duygusal belki her insanın gerçekten yaşaması gereken o sevgi. Acı veren her şeyin bağımlılık yaptığı gibi bu aşk da bizde bağımlılık yapmıştı. Kaçtıkça yaklaşıyorduk, yaklaştıkça bağlanıyorduk, bağlandıkça kördüğüm oluyor ve hiç bir şekilde çözülemiyorduk. Hoş şikayetçide sayılmazdık biz bu durumdan, aksine bu bize güven verirdi. İnsan hiç bir şeyi kaybetmekten korkmuyorda, o güven veren sevgiyi kaybetmekten korkuyor. O gitsin istiyorsun, bitsin, artık yormasın. Bir anlık sinirle bunların hepsini istiyorsun ama sevgisinin bitmesini hiç istemiyorsun. Sonra oturup sakin kafayla düşündüğünde yıllarını verdiğin, emek sarfettiğin, sevdiğin, sevildiğin o adamı hayatından çıkarmak istemiyorsun ama ondan bi çaba göremeyince ayağa kalkamıyorsun.

Gülüşünün altında başka bir hayat vardı onun. Alırdı beni bu kasvetli yerden, götürürdü. Gözlerinde başka bi yaşam vardı, bi başka hayat. Elleri bi insanın sahip olabileceği en güzel şeydi. Kalbini her yüreğin sevmesi gerekirdi. Başka güzeldi benim sevdiğim. O herşeyden çok sevdiğim.