Aslında hiç birimiz öyle büyük şeyler beklemedik. Çok sevilmek istedik, çok sahiplenilmek, birinin bize yeryüzündeki her şeyden çok güvenmesini bekledik. Mutlu olmak için öyle büyük şeylerde istemedik, ya abarttınız ya da umursamadınız, hediyelere, lüks şeylere gerek yooktu aslında, sadece bütün kelimeleri kucağımıza dökücek kadar anlamlı sarılın istedik, yüreğinizden geçenleri duymak istedik. Tek olmak, aldatılmamak, sizin için anlamlı olmak, hayatınızın merkezine yerleşmek istedik. Değerli olmak istedik bizim haricimizdeki her şeyi siktir edebileceğiniz kadar güclü olun istedik. Aslında hepimiz bi pamuk şekerle mutlu olabilecek kızlardık ve en büyük yanlışımız öpünce prense dönüşen kurbağanın sadecce masalda olduğunun, normal hayattaki kurbağaların birer imtihan olduğunu unutarak uzun hayaller kurmaktı.