Çok sevmişti kız onu, herşeyin üstünde sevmişti. Delice, taparcasına, kör olmuşçasına.
Öyle bir sevmiştiki kız onu, bütün yanlışlarına hatalarına rağmen vazgeçmemişti. Ailesine sırtını dönercesine sevmişti üstelik. Ondan başka erkekleri yoksaymışçasına sevmişti.
Kız onu, kalbini parçalara ayıra ayıra sevmişti; her hücresine ayrı bir kalp ritmi uydurarak sevmişti.
Ha çocuğu sorucak olursanız, oda sevmişti elbet. Öyle bir sevmişti ki; her gün ayrı ayrı yalanlarına inandırmıştı kızı. Her gün başka türlü aldatmıştı, yormuştu, hırpalamıştı. Öyle bir sevmiştiki ailesinin karşısına geçip " ben onu seviyorum" bile diyememişti.